عادت

چند ساله گذشته خواندن کتاب های روانشناسی ( در صد زیادی از کتاب های روانشناسی زرد و غیر علمی هستن ) را بیهوده میدیدم ‍‍‍، بدون اینکه حتی این کتاب هارا روق زده باشم معمولا اساس انتخاب کتاب را گذاشته بودم بر عهده آدم های فرهیخته ای که چند کتاب بیشتر از من خوانده بودند و روشن فکر محسوب میشدند

امروز و در این روزهای زندگی اعتقاد دارم هر انسانی باید خودش بخواند و زندگی کند، ممکن است زرد ترین مطلب ممکن برای من در فرد دیگری معجزه ای بنیاد کند، اولین بار که خواندن کتاب های خوب روانشناسی را جدی گرفتم زمانی بود که مشاورم توصیه کرد برای حل فلان مشکل میتوانم فلان کتاب را مطالعه کنم ، در حقیقت با خوتندن این کتاب موفق شدم در هزینه های جلسات روانشناسی نیز کمی صرفه جویی کنم! این چراغ اول مطالعه کتاب های روانشناسی بود که تقریبا معامله ای برد برد محسوب میشد

اما این چراغ خاموش نشد و هنوز در تک تک روزهای زندگی خودم نیاز به مطالعه این مطالب ایده ای جدید و راهی جدید به من میدهد

کتاب عادت های اتمی را بسیار زرد تصور میکردم تا چند وقت پیش علاقه ای به مطالعه اش نداشتم اما کتاب هایم تمام شده بود انگار بن بستی در راه حل های روانشناسی کتاب ها میافتم انگار این زنجیره یک حلقه کم داشت، مطالعه این کتاب این حلقه را در اختیار من قرار داد

سال گذشته در راستای ایجاد عادات جدید برای رسیدن به هدف پایان دانشگاه متوجه شدم من توانایی نشستن سر کلاس را تقریبا از دست داده ام! عمیق تر نگاه کردم به خاطرات دور و نزدیک زندگی در سالهای پایانی دبیرستان متوجه شدم که تقریبا از آخرین سال های دبیرستان موفق نشدم بصورت منظم در کلاس نشسته چیزی یاد بگیرم. در نتیجه تلاش کردم عادت ساعت ها نشستن روی یک صندلی را تمرین کنم؛ اتفاقا خیلی روش های این کتاب عادت های اتمی به درد بخور بود

این مطلب باید کامل بشه...